Een midzomernacht’s droom

Dromen ~wellicht is er weinig zo ongrijpbaar als een droom. De een verdampt als de wekker ons uit het land der dromen terugroept, de ander moet plaats maken voor werk of dagelijkse beslommeringen. Sommige dromen zijn bijna te fragiel om te dromen uit angst ze te laten vervliegen of alleen al te veranderen. En weer andere dromen lijken te duister om ooit te durven dromen, omdat ze meer macht kunnen krijgen dan we ze willen geven.

Toch wilden we al die dromen de ruimte geven -en welke tijd is daar nu beter voor geschikt dan midzomer?

Het thema van de midzomerblot was dan ook 'dromen'. Het schema van de dag was eigenlijk als vanouds: eerst de ontvangst, gevolgd door de uitleg van het ritueel en daarna het ritueel zelf. Minder als vanouds was het feit dat de maaltijd deel zou uitmaken van het ritueel.

De opening begon met het aanroepen van twee goden, Frey en Wodan, en twee godinnen, Skadi en Hella, waarbij je inderdaad zou mogen opmerken dat Skadi meer reuzin is dan godin, maar aangeroepen werd ze. Na de opening was er ruimte om je eigen aanroep of uitnodiging te doen. En uiteraard werd dit gevolgd door de sumbel, het rondgaan van de hoorn.

Gezien het prachtige weer vond de opening buiten plaats, maar ook de maaltijd, een barbecue. Na het rondgaan van de hoorn werd die dan ook ontstoken, zodat na het wegtrekken van de rook de eerste dingen op het rooster konden worden geleg. Om te zorgen dat niet één iemand de hele tijd zou staan te draaien, werd afgesproken dat iedereen zijn (en haar) eigen spiesjes in de gaten zou houden. Om te zorgen dat het wachten niet te zwaar zou vallen, waren er brood, kruidenboter en salade.

Later tijdens de avond werd in de vuurkorf ook een vuur ontstoken, zodat ook in het donkere deel van de avond niemand naar binnen hoefde.

Terug nog even naar het thema, dromen. Hoewel een gezellige barbecue best een aangename dagdroom is.

Belangrijk vonden wij om ook de meer donkere kant van dromen de ruimte te geven. Het was en is echter niet de bedoeling dat de dromen die werden uitgesproken later ongewenst zouden terugkomen. Er werd dan ook afgesproken dat wat in het ritueel werd gezegd in het ritueel zou blijven. Die dromen laat ik dan ook wat ze zijn: dromen.

Één droom willen we echter wel noemen, en dat is de droom van de Negen Werelden. Veel mensen hebben werk, moeite en ideeënin de Negen Werelden gestopt. Om dan te zien dat op een goede zomerdag je met al je leden een blot kunt vieren, ja, daarvan mag je best zeggen dat het een droom is die uitkomt -en waarvan we hopen dat die nog vele malen vaker zal uitkomen!