Tag archieven: Kinderen

Religieus opvoeden eh…?

Goed, wij hebben dus besloten dat we religieus gaan opvoeden. Maar werkelijk diepe gedachten hierover hebben we nog niet gehad. Wel over het waarom, maar ineens zitten we midden in het hoe. Hoe doe je dat? Hoe geef je mee? Veel van wat wij vinden en voelen is het proces van een langdurige zoektocht. Niet alleen heel persoonlijk maar van een niveau dat eenvoudigweg niet uit te leggen is aan een tweejarige. We waren eerlijk gezegd nog niet verder dan het doen van rituelen maar dochter heeft zelf het heft in handen genomen. Wij hebben een huiskameraltaar met daarop een aantal godenbeeldjes. En waar loopt ze nu regelmatig mee rond? Met ons bronzen beeldje van Frey. We hebben haar dus verteld wie het is. De kleine beeldjes die wat hoger staan zijn inmiddels ook geintroduceerd. Maar Frey blijft favoriet. Kaarsjes aansteken is ook leuk, en ze denkt beter aan de dagelijkse waxinelichtjes voor de goden dan ik.

 Maar voor je het weet zit je dan ineens midden in allerlei gedachten. Want Frey is natuurlijk niet een beeldje op ons altaar, het is een God. En hoe ga ik dat uitleggen? Hoe leg ik uit over aanroepen van krachten, dat een kracht niet echt een beeldje is maar een beeldje wel een fysieke plek voor manifestatie kan zijn? Hoe gaat dat later op school? Voor de meeste mensen zijn onze goden toch vooral verzinsels van de voorouders, wezens waar men vroeger in geloofde en nu niet meer. Hoe dit, hoe dat? Het buitelde, ratelde en draaide. 

 Tot ik mezelf weer onder controle kreeg. Rustig ademhalen, een dag tegelijk. Ze is pas twee. Het komt vanzelf. Toen ik twee was was een Mariabeeld ook gewoon Maria en verder dacht ik niet. Veel  bewust religieuze opvoeding heb ik overigens niet gehad. Met het naar de kerk gaan gebeurde dat vanzelf wel, als een proces van osmose. Maar zal dat hier ook gebeuren? Is er genoeg van een heidens veld om dat proces op gang te brengen? En als dat er is, is het dan los en flexibel genoeg om er zonder kleerscheuren weer uit te groeien mocht ze anders willen? En zo gaan we verder op het altijd weer spannende pad dat opvoeden heet.